Vandaag start de “Week van de Opvoeding”. Als opvoedingswinkel van het eerste uur zijn we uiteraard meer dan 100% overtuigd van het belang van opvoeden én het recht van ouders om hierin erkend, gehoord, ondersteund of soms wat extra toegerust te worden. We zijn immers niet vies van een advies her en der. Zelfs met een vleugje autoriteit, de “nieuwe” dan toch weliswaar: waarin betrokkenheid en een warme veilige haven hand in hand gaan met “soms moeten dingen nu eenmaal gewoon gebeuren en soms hebben dingen nu eenmaal consequenties”.
Maar we vinden het minstens even belangrijk om ook na te denken en te spreken over “Ouderschap” (ja met een hoofdletter). Dat is immers zoveel meer dan enkel opvoeden, dan gaat het eerder over vader of moeder zijn en wat dat allemaal met zich mee brengt. Een kind krijgen is zeer wonderlijk en daarnaast ook best wel ingrijpend: je krijgt er spontaan een extra rol en behoorlijk wat taken bij. Plaats daar nog wat externe factoren bij als werk, relatie, eigen opvoedingsgeschiedenis, het temperament/karakter van jezelf én van je kind etc en het wordt al helemaal een stuk complexer en een behoorlijke uitdaging. Meestal komt dat allemaal wel goed, maar soms merken ouders gaandeweg toch dat verschillende kinderen nu eenmaal opgroeien tot verschillende persoonlijkheden die verschillende keuzes maken. Kinderen zijn immers geen hol vat waar je opvoeding in stopt en een bepaald product creëert: je hebt maar een beperkte invloed, een zeer belangrijke uiteraard, maar toch: je hebt niet alles in de hand… Wég met dat schuldgevoel dus als het soms zou lopen hoe je het niet had gehoopt !
Op een gegeven moment stopt het opvoeden, maar het ouderschap, dat loopt gewoon levenslang door en is een blijvertje…
Een warme oproep tijdens deze “Week van de Opvoeding” aan alle ouders om ook eens stil te staan bij dat “Ouderschap” en na te denken over wat hen kan helpen om dit zo goed mogelijk vorm te geven. Een kleine correctie: nadenken over “Goed genoeg Ouderschap”.